کولتیرا

کولتیرا دث ویور در زندگی پیش از مرگ از جمله مدافعان کوئل تالاس بود که با حمله ی اسکورج به این شهر توسط یکی از دث نایت های آرتاس به نام تاساریان کشته شده و به عنوان یکی دیگر از دث نایت های اسکورج به زندگی بازگشت.

علی رغم اینکه کولتیرا توسط تاساریان کشته شده بود امّا این موضوع به هیچ عنوان باعث ایجاد تنفر و دشمنی بین این دو نگشت و برعکس تاساریان و کولتیرا برای دیگری همچو برادر بودند.

بعد از نبرد کلیسای امید نور و رهایی شوالیه های ابون بلید از بند لیچ کینگ، تاساریان بخاطر خواهر و پادشاه خود واریان رین به الاینس پیوست امّا تصمیم گیری برای کولتیرا به این آسانی نبود و نمی دانست به هورد جایی که اکثریت مردمش در آن حضور داشتند بپیوندد یا به دنبال تاساریان به الاینس رفته و در کنار برادر خود باقی بماند؛ امّا تاساریان از او خواست که بخاطر مردمش به هورد ملحق شود و به کولتیرا گفت این موضوع باعث جدایی آنها نمیگردد و هر زمان که از او درخواست کمک کند بدون شک به کمک او خواهد شتافت.

کولتیرا در هورد همانند تاساریان در الاینس در نبرد علیه لیچ کینگ برای جناح خود جنگیده و کمک های شایانی به نیروهای آزراث و هورد کرد؛ بعد از شکست آرتاس در آیس کرون سیتادل زمان آن رسید که سرزمین های تحت کنترل اسکورج بازپس گرفته شوند؛ جمله این سرزمین ها را قسمت اعظمی از فرمانروایی لردران تشکیل می داد که اکنون هم فورسیکن ادعای مالکیت بر آنها را داشت و هم الاینس این سرزمین ها را متعلق به مردم خود و ساکنین قبلیشان می دانست.

نتیجه باعث به وجود آمدن سلسله درگیری هایی بین سه جناح اسکورج، الاینس و هورد شد؛ در آندورهال جایی که اسکورج سعی در حفظ سرزمین های خود داشت کولتیرا با نیروهای هورد و تاساریان با نیروهای الاینس به این شهر هجوم آوردند با وجود اینکه هر دو میدانستند سرانجام فقط یکی از آنها می تواند پیروزمندانه از این نبرد بیرون آید کولتیرا و تاساریان تصمیم گرفتند که ابتدا تمرکز خود را بر روی اسکورج گذاشته و سپس به تقابل با دیگری بپردازند.

بعد از شکست اسکورج از نیروهای هورد و الاینس کولتیرا و تاساریان به منظور تجدید قوا وارد آتش بسی موقت شدند و به دیگری قول دادند تا زمانی که دو جناح آمادگی خود را به دست نیاورده به یکدیگر حمله نکنند.

با وجود سعی و تلاش کولتیرا و تاساریان برای آرام نگه داشتن اوضاع، این آتش بس چندان دوامی نداشت و برای هر دو گروه مهمان های ناخوانده ای فرارسید که آتش جنگ را بیش از پیش شعله ور کرد.

از آندرسیتی فردی نا آشنا و البته ظاهرا عالی رتبه به نام لیندزی ریونسان به آندورهال آمده تا در جنگ پیشه رو کولتیرا را در مقابل الاینس یاری دهد امّا او اصلا به دستورات کولتیرا توجهی نداشته و با والکیرهایی که از سوی سیلواناس به نبرد آورده بود اولین جرقه ی جنگ را زد و به مزارع تحت کنترل الاینس که در حال تامین آذوقه ی سپاه خود بودند حمله کرد و کارگرها و کشاورزان این مزارع را کشته و به عنوان آنددهای سپاه خود به زندگی بازگرداند.

از سوی دیگر با پخش شدن خبر شکست اسکورج از نیروهای الاینس در آندورهال کشاورزانی به این منطقه مهاجرت کرده تا زندگی جدیدی را در لردران به خیال خود بازپس گرفته شده شروع کنند؛ این کشاورزان نیز همچون مهمان ناخوانده ی کولتیرا از دستورات نظامی تاساریان و دیگر ژنرال های الاینس کاملا سرپیچی کرده و کارها را باب میل خود پیش می بردند آنان همچنین به نیروهای الاینس پیشنهاد کمک داده و از آنان خواستند که برای نبرد پیشه رو با فروسیکن آنها را مجهز کنند با موافقت نیروهای الاینس آنها مجهز و آماده نبرد شدند امّا دیری نگذشت که خود را از قوای تحت فرمان تاساریان خارج کرده و با زیرپا گذاشتن آتش بس میان هورد و الاینس به سرزمین های تحت کنترل فروسیکن یورش بردند و موفق شدند آنها را اندکی به عقب برانند.

بعد از این وقایع تاساریان و کولتیرا در عمل انجام شده قرارگرفته و مجبور شدند وارد نبرد با دیگری شوند در ابتدا بنظر میرسید که الاینس پیروز نبرد است و هورد شانسی برای سلطه بر آندورهال ندارد کولتیرا که ازغیبت و سرکشی ریونسان به شدت عصبانی بود به او دستور داد تا هر چه سریعتر نزد او حاضر شود امّا ریونسان او را یک ترسوی بی مصرف خوانده و گفت بعد از این نبرد کولتیرا بخاطر عملکرد ضعیف خود زجر بسیاری خواهد کشید، هویت واقعی خود که سیلواناس ویندرانر، رهبر بزرگ فروسیکن بود را افشا نمود و رهبری نیروهای هورد را به دست گرفت.

درست جایی که بنظر میرسید امید ها برای هورد از دست رفته است سیلواناس والکیرهای خود را به میدان فرستاده و اوضاع را به شدت دگرگون ساخت؛ اکنون هر سرباز الاینسی که توسط نیروهای فروسیکن کشته می شد توسط والکیرها زنده شده و به جبهه ی مقابل می پیوست الاینس بار دیگر درست مثل گذشته در مقابل ارتشی بی پایان و شکست ناپذیر از نامردگان قرار داشت که در طول جنگ نه تنها شمارشان کم نمی شد بلکه دقیقه به دقیقه این ارتش بزرگتر و قوی تر می شد.

تنها امید تاساریان و الاینس برای پیروزی در نبرد اکنون غلبه بر والکیرها بود که با وجود تلاش های بسیار بازهم ثمری نداشته و در نهایت آندورهال توسط هورد فتح شده و الاینس مجبور به عقب نشینی شده تا در سرزمین های دیگری در مقابل فروسیکن صف آرایی کند.

با فتح آندورهال و اتمام نبرد زمانی که سیلواناس از پیمان مخفیانه میان کولتیرا و تاساریان باخبر شد به سراغ او رفته و به او را بابت ضعف و سستیش سرزنش کرد و گفت خوشبختانه او افرادی را در آندرسیتی دارد که میتوانند در از بین بردن این ضعف به او کمک کنند سپس پورتالی را به آندرسیتی باز کرده که از درون آن دو زنجیر بیرون آمده و کولتیرا را به بند کشیدن و او را به درون پورتال و به زندان خود بردند.

سیلواناس گفت بعد از اینکه کارش با کولتیرا به پایان رسد او به یکی از بهترین سرباز های هورد و البته فروسیکن تبدیل خواهد شد.

سال ها شکنجه و زندان باعث نشد که کولتیرا امید خود را از دست دهد و او مطمئن بود خارج از جایی که به بند کشیده شده است برادرانش در ابون بلید در تلاشند که او را نجات دهند و در واقع نیز چنین بود تاساریان و دیگر شوالیه های ابون بلید در طی این سال ها تلاش های بسیاری کردند تا با سیلواناس برای آزادی کولتیرا مذاکره کنند امّا هیچکدام حاصلی نداشته و سیلواناس تمامی این درخواست ها را رد کرد.

با حمله ی سوم لژیون به آزراث و با سیاست های جدید ابون بلید برای جذب افراد توانا تاساریان از دث لرد فرمانده ی جدید ابون بلید درخواست کرد که به او برای نجات و فراری دادن کولتیرا از آندرسیتی کمک کند؛ با کمک دث لرد تاساریان موفق شد نزد کولتیرا برود و او را با موفقیت به اَکراس بازگرداند پس اینگونه کولتیرا بعد از سالها اسارت به لطف برادر خود طعم آزادی را چشیده و در جمع برادران خود قرار گرفته و برای مبارزه با لژیون به دث لرد و ابون بلید اعلام وفاداری کرد.

منبع:گروه کالیمدور